16 ตุลาคม 2551

...ฟูจิ..ถุงเท้าเขียว..

………..
……………
อาทิตย์นี้มีงานทุกวันเลย...
แต่..วันนี้ได้พัก เลยมาอัพซะหน่อย..
................
........................

.........
เห่อๆ ผมเริ่มยาวแล้วล่ะ
ทำทรง "หัวแห้ว" ได้แระ...
มีแต่คนบอกว่า..สั้นขนาดนี้กำลังดีเลย
แต่..ยังไงเค้าก็ชอบไว้ผมยาวอยู่ดีอ่ะ..เฮ้อออ...
.................
................

มะวานเป็นวันที่ขาดความมั่นใจอย่างแรง
เนื่องจาก...ไม่ได้ซักผ้ามา 3 อาทิตย์แล้ว
แล้วไอ้เสื้อผ้าที่มีอยู่น้อยนิด ก็ไม่พอใส่
…..

เสื้อไม่พอ กางเกงไม่พอ ยังจะพอขุดๆหามาใส่ได้
แต่ไอ้ที่แย่คือ..ถุงเท้านี่ซิ่
ใส่ครบทุกคู่แล้ว
จะเหลือก็แต่คู่ที่มีคนซื้อให้...
.........


.............

คู่ที่มีคนซื้อให้ ไม่ยอมใส่..
ไม่ใช้เพราะจะเก็บเป็นที่ระลึกหรอกนะ
แต่แม่คุณดันซื้อสีซะหวานแหววเลยง่ะ
วันก่อนก็สีไข่ไก่ คาดชมพู ลายหมี
อีกวันสีเขียวลายดอกไม้...
......จะทำร้ายจิตใจกันไปถึงหน๊ายยยยย.....
ซื้อให้เค้าแต่เลือกสีที่ตัวเองชอบซะงั้น
.........

แล้วคิดดูนะ...ทั้งอาทิตย์นี้มีงานที่โซฟิเทล เซ็นทรัล
จะเดินไปไหนมาไหนซะที
ต้องคอยดึงกุงเกงให้มันปิดๆถุงเท้ามิดๆหน่อย
........

แล้วมะวานออกไปกินฟูจิระหว่างพัก..
นั่งทีนี่..อะฮืยยยย...ถุงเท้าแพลมซ๊า....
แล้วที่สำคัญ
บังเอิญไปเจอ คุณเจย์ของเจ๊แหม่มเข้า
ไม่ได้รู้จักกันหรอกนะ

แต่ถ้าคุณเจย์เห็นใส่ถุงเท้าสีนี้นี่...
....เขิลตายเลยง่ะ.....
..............
.......................

...........

กลับมาดูบรรยากาศในงานซะหน่อย
เป็นงานสัมมนาเกี่ยวกับพวก Small-scale Fisheries
ประมาณ... การทำประมงขนาดเล็ก ประมงพื้นบ้าน อะไรเทือกนั้น
งานครั้งนี้มีผู้เข้าร่วมสัมมนาจากหลายประเทศ
เลยต้องมีปาร์ตี้ ต้อนรับ แล้วก็มีโชว์ของไทยๆกันซะหน่อย
..........


.............
มีระบำสี่ภาค...
แต่ที่ชอบมาเป็นพิเศษเห็นจะเป็นโชว์ จากโจหลุยส์นี่แหละ
แต่เค้าใช้คนเป็นๆแทนหุ่น
เจ๋งมั่กๆ......
ดูไปยิ้มไป...ประทับใจจริงๆ
...........
.....................

ของไทยเราดีๆทั้งนั้น
ฝรั่งได้ดูก็ชื่นชม...
แต่คนไทย..ไปหลงเสน่ห์อะไรก็ไม่รู้..เนอะ
...........


ตบท้ายด้วยภาพ “ฟูจิ..ในวันถุงเท้าเขียว”
...............


และ...นางแบบจำเป็น...อีกตามเคย...
.............................
.........................
...........

12 ตุลาคม 2551

พักสมองซะบ้าง

................
........................
.............................

.............
จากกรุงเทพฯ มุ่งหน้าเพชรบุรี
ใช้เวลา 3 ชั่งโมงเศษ ...
ไปตามทางขึ้นเขาพะเนินทุ่ง
ระหว่างทางมีที่พักสำหรับนักท่องเที่ยว ให้เลือกตามอัธยาศัย
และ"สมาน เบิร์ด แคมป์" คือจุดหมายปลายทางของเรา
..............
เมื่อวันเสาร์มีคนชวนไปเที่ยวด้วยเหตุผลที่ว่า..ขาดคนขับรถ
ด้วยความใจง่าย ตกลงใจ ไปเป็นสารถีแบบไม่ต้องคิดหน้าคิดหลังให้เสียเวลา
....ทริปนี้ไม่ได้เป็นแบบที่คิดไว้ แต่ก็ไม่เสียหายอะไร ถือว่าไปพักผ่อนละกัน
..............
พี่ที่นำกรุ๊ปเราไปค่อนข้างสนิทสนมกับเจ้าของที่พักพอสมควร
การไปเที่ยวพักผ่อนครั้งนี้เลยเป็นไปแบบสบายๆ
เจ้าของที่พัก ชอบดูนกและถ่ายภาพ ได้รางวัลมากมาย
...............
ระหว่างวันใครใคร่กิจกรรมอะไรก็แยกย้ายกันไป
มีทั้งดูนก ดูผีเสื้อ ล่องแก่งฯลฯ
แต่คนขี้เกียจอย่างผม..ขอแค่ที่นั่งอ่านหนังสือ นั่งทำงานสบายๆก็พอ
...............


จุดกางเต้นท์ คิดราคา 50.-/1 เต้นท์
.................


สำหรับบรรยากาศรอบกองไฟก็มีบริการ
...............


ถือเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศการทำงานที่ดีเลยทีเดียว
................

ว่าแล้วก็หากาแฟกินซะหน่อย...
ไม่งั้นอากาศดีๆแบบนี้ จะหลับเอาซะก่อน
......
เป็นกาแฟจากญี่ปุ่นที่พูดถึงไปหน้าที่แล้ว
เลยถือโอกาสเอารูปขั้นตอนการชงมาให้ดูซะเลย..
................

..........
ระหว่างรอกาแฟอุ่นๆ...ปิ้งขนมปังเป็นเครื่องเคียง

..................
อ้อ...ไปที่นี่จะไม่พูดถึงเจ้าตัวนี้ไม่ได้เลย
มันคือ..."นกเงือก"ครับผม
พี่เค้าเลี้ยงไว้ตั้งแต่เด็กๆ มันเลยคุ้นกับคน
วันๆก็บินโชบไป โชบมา ขอของกิน..
บางทีก็บินมาเกาะอยู่บนโต๊ะทำงาน
แล้ว"ขย่อน"ผลไม้ออกมาให้ เหมือนจะเอามาแลกกับขนม...

เจ้าตัวผู้ชื่อ..จังโก้
ส่วนตัวเมียชื่อ..จังเกิ้ล
.......
เจ้าจังโก้เนี่ย..ขี้เล่นและขี้แกล้งมากๆ
เวลานั่งทำงานจะชอบมาขโมยนู่น ขโมยนี่
โดยเฉพาะ พวงกุญแจนะ ..ชอบมากกกก
..............
......................
...............
หมดไปอีกหนึ่งวัน.....
กับบรรยากาศดีๆและธรรมชาติที่รายล้อม
.......
สูดหายใจลึกๆ ตุนไว้ในปอด
แล้วเดินทางกลับกรุงเทพฯ...
.....เมืองที่ไม่เคยหลับไหล
........................
............
......

...ใครนะ..คุ้นๆ...
(เสียงตะโกนสวนกลับมา..."เค้าร้อนแล้วน๊า...".....)
.........
..................
..........................

10 ตุลาคม 2551

ปั๊กเป้าเมืองยุ่น...

..............
.....................

ห้าววววว.........ง่วงๆๆๆ
มะคืนกว่าจะได้นอน....ตีห้าครึ่ง..นู่น
เช้านี้เลยมาหลับที่ทำงานอีกตามเคย...
สะลึมสะลือ..โหลเหล....
...........

วันนี้เอาขนมเมืองยุ่นมาอวด...

...........
มันคือขนมที่ทำจากปลาปั๊กเป้าแหละตัวเอ๊งงงง....
พี่เค้าซื้อมาฝากจากญี่ปุ่น..
แพคเกจน่ารักมากมาย
..........

..........

...ไม่น่าเชื่อเนอะ...
บ้านเรา พอมีข่าวปลาปั๊กเป้า ทำเอาขยาดกันไปเลย
…ในฐานะข้าราชการเลือดกรมประมง...
อยากจะบอกว่า....
จริงๆแล้วปลากปั๊กเป้าก็กินได้นะคร้าบ
แต่ต้องเลือกชนิดไม่มีพิษนะ แล้วคนทำปลาก็ต้องทำเป็นด้วย..
(ที่ญี่ปุ่นคนทำปลาปั๊กเป้าต้องมีใบเซอร์ด้วย)
............

ว่าแล้วเลยคุยกันเรื่องสินค้าญี่ปุ่น..
เค้าบอกว่า ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่..
ขอแพคเกจสวยไว้ก่อน..
แม้กระทั่งถุงยาง...!!!
.............

...มะกี้ได้เห็น..กาแฟสด..ในซอง!!!
เวลากินก็..ฉีกซองพลาสติกชั้นแรกออก
แล้วก็ฉีกซองกระดาษที่ใส่กาแฟ..ทำตามขั้นตอนข้างซอง
.........

...ไอ้ซองกระดาษที่ว่าเนี่ย
พอฉีก ออก มันจะครอบกับขอบปากแก้วพอดี
ราดน้ำร้อนลงไป...ก็จะเหมือนการชงกาแฟสดเลยแหละ
(มีคนแอบโง่..เอาซองกระดาษลงไปแช่น้ำร้อนแบบชงชา..เห่อๆ)
(วงเล็บอีกที..ให้ผมชง..ก็คงแอบโง่เหมือนกัน)
...........

…ถามต่อว่า...
แล้วไอ้ของดีๆแบบนี้ คนไทยคิดกันไม่ได้หรือไง
คำตอบคือ....คิดได้..แต่...ขายไม่ได้
เพราะราคามันสูงตามไอเดีย...
...สรุปง่ายๆคือ คนไทยยังจนอยู่นั่นเอง…
..........

...พูดถึงเรื่องนี้แล้วทำให้นึกถึงปีก่อน..
ไปเลี้ยงอาหารเด็กๆที่บ้านธรรมรักษ์
เอาเทมปุระไปให้เด็กๆกิน...ขอบอกว่าอร่อยมากกกก...
..........

เทมปุระนี้ คนไทยเลี้ยงกุ้งเอง
ผลิตเองและส่งออกนอก
...คนไทยทำแต่ไม่มีโอกาสได้กิน
เหตุผลคือ..ราคาต้นทุนมันสูง..
ราคาขายก็สูงตาม..คนไทยไม่มีปัญญาซื้อกิน
...........

ปล.รถซ่อมเสร็จแล้ว..แต่ช่างมันทำกระจกหน้าร้าว..เซ็งเว้ย.
ปล.เปลี่ยนจากแก๊สน้ำตาเป็นแก๊สหัวเราะดีกว่ามั๊ยท่าน จะได้ครื้นเครง
............
.....................
............................