สีสันของชีวิต....

...........
..................

.........
..............
พักนี้บล็อกเงียบเหงาเนอะ.........
ด้วยเหตุผลหลายอย่าง ของแต่ละคน....
ไงก็..ใครว่างๆ ก็มาอัพเดทชีวิตกันบ้างเน้อ...
.....
เมื่อวานไปถ่ายงานที่โรงแรมแห่งหนึ่ง..
ณ ลานจอดรถ...

...
...
...
เห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ....
ชวนให้นึกไปถึงว่า เจ้าของกุงเกงสีเจ็บๆพวกนี้ ...
เค้าเป็นคนแบบไหนนะ ...
มีความคิด ความอ่านแบบไหน....
...
...ท่าทาง ชีวิตเค้าคง สดใส ซาบซ่า ไม่เบา.... ว่ามะ...

...
...
...

แรกรัก สอดใส่

...........
............
...............
ดวงอาทิตย์อ่อนแสงลง...
ในห้องที่ปิดทึบ ...มีเพียงแสงไฟสลัว
ฉันทิ้งน้ำหนักตัวลงบนขอบเตียง
สองจิตสองใจ.......
..
ผ่านร้อน ผ่านหนาว มาจะยี่สิบห้ารอบแล้ว
แต่....ฉัน...ก็ยังไม่เคย....จริงๆซะที
ดูจะกร้านโลก
ดูจะกล้าได้ กล้าเสีย
ดูจะทะลึ่ง ตึงตัง
ดูจะมากประสบการณ์ .....แต่
เรื่องอย่างว่า....ฉันยังไม่เคย ....
และวันนี้ ฉันตัดสินใจ จะลอง...ด้วยตัวเอง...
..
สิ่งรุมเร้า
ความอยากลอง
และความสุข ที่รออยู่ตรงหน้า ...แค่เอื้อม
เกินจะห้ามใจ...
ฉัน ไม่อาจปฏิเสธความต้องการของตัวเองอีกต่อไป
...
ฉันขยับมือไปหยิบบางสิ่งที่วางรออยู่แล้วข้างตัว
ด้วยสัญชาตญาณ บางอย่าง
ร่างกายของฉันเคลื่อนไหวมาอยู่ในท่าเตรียมพร้อมโดยไม่รู้ตัว
....

แยกขาออกเล็กน้อย.....
มือซ้าย ใช้นิ้วชี้และนิ้วกลาง ช่วยเปิดปากถ้ำ
มือขวา ใช้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วกลาง ประคองแท่งนั้นไว้
....ใช้นิ้วชี้แตะที่ปลายแท่งด้านหนึ่ง ส่วนอีกด้าน จ่อไว้ที่ปากถ้ำ
...
ฉันหายใจเข้าลึกๆ ผ่อนคลายจิตใจ กล้ามเนื้อจะได้ไม่เกร็ง...
ในใจยังนึกกลัว แต่เมื่อคิดถึงสวรรค์ที่รออยู่ตรงหน้า....
ฉันก็ไม่รีรออีกต่อไป...
....
นิ้วชี้ค่อยๆดันปลายแท่ง เข้าถ้ำ......
...

มีคนบอกว่า ถ้ามีน้ำหล่อลื่น มันจะไม่เจ็บ....
มีคนบอกว่า ถ้าเข้าถูกที่ ถูกทาง มันจะไม่เจ็บ...
มีคนบอกว่า เมื่อเสร็จเรียบร้อย สวรรค์ก็รออยู่ตรงหน้า...
......สำเร็จ......!!!! ฉันทำได้....
.....
“ปัง ๆๆๆๆๆ......” เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำเอาหัวใจหล่นไปอยู่ยะลา
“พี่ฝนนนนนน....ทำไรอยู่ หนูรอนานแล้วนะ” เสียงเด็กน้อย สามคนเจื้อยแจ้วมาจากด้านนอก
“เสร็จแล้วๆ ไปๆๆ ไหนล่ะชุดว่ายน้ำ หมวก แว่น ผ้าเช็ดตัว เตรียมไปให้พร้อมนะ” ผมกำชับเด็กๆ
....
ผมสัญญากับเด็กๆ หลานๆไว้ ว่าจะพาไปว่ายน้ำทุกอาทิตย์
การว่ายน้ำ เป็นสิ่งที่พวกเราโปรดปรานเป็นที่สุด
ได้ลงสระเมื่อไหร่ ก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์น้อยๆนี่เอง
และเพราะว่าโปรดปรานนี่แหละ...
จะผิดสัญญากับเด็กๆ ด้วยเหตุผลที่เด็กไม่เข้าใจ ก็ไม่ได้
ด้วยเหตุนี้ เหตุการณ์ข้างบนถึงได้เกิดขึ้น
...
ป่วย..ประจำเดือน กับผ้านามัยแบบสอด.....
ช่างเป็นประสบการณ์ที่ดีจริงๆ ครั้งแรก ก็ผ่านเลย
ไม่มีสะดุด ติดขัด หรือไม่สบายตัว ใดๆ ทั้งสิ้น
ลองครั้งแรกก็รักเลย
ต่อไปนี้ จะไปว่ายน้ำวันนั้นของเดือน ก็ไม่ต้องกังวลอีกแย้ววววว
ถือเป็นการประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างหนึ่ง
ที่บอกอย่างนี้ ไม่ใช่อะไร
เพราะบางคน ลองครั้งแรก มันช่างยากเย็นเหลือเกิน
....
เอ๊ะ!!! หรือเป็นเพราะเรา .....
เอาประสบการณ์ด้านอื่นมาประยุกต์ใช้ก็ไม่รู้เนอะ ..อิอิ

....
ช่วงนี้ชีวิตมีแต่ ถ่ายรูป ทำโมเดลบ้าน แล้วก็ไปว่ายน้ำนี่แหละ
เรื่อยๆ เปื่อยๆ ......
.....
อากาศ หนาวๆ ร้อนๆ และก็ ฝนๆ
ไงก็ดูแลตัวเองกันด้วยเน้อ
....
....
....
ปล. ไม่เจ็บ และ.....ไม่เสียววววว.....
อย่าเอาไปใช้ผิดวัตถุประสงค์เด้อ
......
......
......

ฝูงบินธันเดอร์เบิร์ด /พระอาทิตย์ตกดินในวันฟ้าครึ้ม

......


..........





09-10-09 18.20 น.
............


................


วันนี้ที่ออฟฟิตไม่เป็นอันทำงานกันเลย


เฝ้ารอดู ฝูงบินธันเดอร์เบิร์ด กันทั้งวัน


ทั้งที่จริงๆแล้วเค้าซ้อมกันแค่ ช่วงเช้า ชั่วโมงนึง ช่วงบ่ายอีกชั่วโมงนึง


บินโฉบไป โฉบมาอยู่บนหัว ตื่นเต้น มาทีก็ เฮที


(ไม่ได้ดูวันจริง ดูวันซ้อมก็ยังดี)


ตื่นตา ตื่นใจ สุดๆ อ้าปากค้างไปเลย


กว่าจะได้สติ วิ่งไปหยิบกล้อง เค้าก็เลิกซะแล้ว


ตกเย็นเลยหยิบกล้องมาถ่ายแก้เก้อ


พระอาทิตย์กำลังจะตก ในวันที่ฟ้าครึ้มๆ


...


เคยได้ยินมั๊ย....


พระอาทิตย์ตก ใครถ่ายก็สวย....


...นั่นซินะ แสงของพระอาทิตย์ตกนี่ มีเสน่ห์จริงๆ


...


วันนี้ฟ้าครึ้ม ขมุกขมัว


จริงๆเป็นมาหลายวันละ


มองออกไปนอกหน้าต่าง ทั่งกรุงเทพฯเหมือนมีหมอก


นี่ถ้าฟ้าแจ่ม คงเห็นฝูงลิง เอ้ย ฝูงบิน ชัดกว่านี้เนอะ


....


ปล.บางเขน ร้อนมาก


....


ปล.ได้กล้องมาใหม่ ไปถอยมาเมื่อคืน เป็นกล้องพาโนราม่า เลนส์สวิง


กะว่าจะแอบคุณนายซื้อ แต่สุดท้ายก็ความแตกตามเคย เห่อๆๆๆ




ลูกชายคนใหม่ Horizont กล้องรัสเซีย ผลิตปี 1966-73
....
ไว้จะเอารูปมาอวดเน้อ...
...
...

Latest Job - Mamiya Rb67 proS

.......
.......

จากที่สัญญาไว้ว่าจะเอารูปจากกล้อง Mamiya Rb67 proS มาให้ได้ดูกัน
วันนี้งานจากกล้องตัวนี้คลอดแย้วววว
....
ฟิล์มขาว ดำ T-MAX 100

ภาพไม่ค่อยชัด เพราะไม่มีเครื่องสแกนฟิล์ม 120 ไอ้ที่มีอยู่ได้แค่ 135

ใช้วิธีวางฟิล์มบนกล่องไฟ แล้วถ่ายก็อปปี้

.....

นางแบบจำเป็น สอยมาจากข้างถนน...อิอิ

รูปนี้ใช้ท้องฟ้าเป็น BG เลยสว่างโล่ โอเว่อร์ แต่สวยดี
.....


ยิ้มเหงือกแห้ง ..รอโฟกัส
........


123 ชีสสสสสสสส
........


มองไรง่ะ ...ไมไม่มองกล้องฟระ
........
........
ดอกหญ้า...หน้าตึก
ลงไปนอนเกลือกกลิ้ง อาบแดด กว่าจะได้แต่ละรูป...เหนื่อย...


เบลอๆ เพราะมือสั่นตอนก็อปปี้....
.......


พรุนเลย....
........


ก็แค่ดอกหญ้า...
.......


ต่ำต้อย ติดดิน
...........


ใครจะมาแล.....(กรุนี่ไง....เอาหน้าไปแนบอยู่ตั้งนาน)

.........

............

.................

ปล. ตะเอ๊งงงงงง.....ขอตังค์ซื้อเครื่องสแกนฟิล์มหน่อยจิ่^^

......................

ปล.2 ตอนนี้น้ำหนักลง เพราะกินฟิล์มแทนข้าว....

.....

.....

ปล.3 เอารูปมาเพิ่ม

.....

ทดทองใส่ฟิล์ม 135

ถ่ายติดหนามเตยเท่ห์ๆ

แต่อย่างที่บอก เครื่องสแกนเค้ามันใช้วิธีโหลดฟิล์ม(อธิบายยากว่ะ)

เลยไม่สามารถสแกนแบบติดหนามเตยได้

ใช้วิธีวางฟิล์มบนกล่องไฟ ก็อปเอาเด้อ

....

ปล.รูปที่สีแจ่มๆ สแกนแบบไม่ติดหนามเตย

แต่รูปที่สีเน่าๆ ก็อปจากกล่องไฟ

.....

.....

.....

....

.....

.....

TAG มั่ง ดีกว่าอยู่ เปล่าๆ ปรี้ๆ

อ่านไดเจ๊แหม่มแต่เช้า ได้หัวเราะแต่เช้า
ยังพอมีเวลา เลยขอซักเสี้ยวนึงละกัน
.....
........
รอบคำถาม
QUESTION-ROUND
....
1) รับโทรศัพท์ทุกครั้งรึเปล่า
: รับเฉพาะเบอร์ที่รู้จักเท่านั้น....ย้ำ ...เท่านั้น
....
2) ถ้าตอนตี 4 มีคนส่งMsgมา คิดว่าเป็นใคร
: เมียน้อย (คนข้างๆฝากมาตอบ)
....
3) ถ้าเปลี่ยนสีตาได้ อยากได้สีอะไร
: ข้างละสี ฟ้าข้าง เหลืองข้าง
....
4) เคยเลี้ยงปลามั้ย
: เคยเลี้ยง ตอนนี้ก็เลี้ยงและก็แมว และก็หมา
....
5) เพลงคริสต์มาสที่ชอบ
: ไม่ชอบซักเพลง เพราะแฟนเก่าเคยเอามาซ้อมร้อง เพื่อแสดงที่โรงเรียน แบบ..กุอายแทน
....
6) วันเกิดอยากได้อะไร
: ไม่เคยอยากได้ไรเลย แต่ตอนนี้อยากละ ตั้งใจฟังนะ...ตะเอง กล้องโรลาย กะแฮสซี่ เอามาแทน มามิย่าที่มีอยู่
....
7) วิดพื้นได้มั้ย
: เคยลอง แต่ดูเหมือน หนอน กะดื้บ กะดื้บ มากกว่า
....
8) ยกตัวได้มั้ย
: ยกแบบไหนวะ..!!! ไม่อยากจะนึกสภาพ
....
9) กังวลหรือตื่นเต้นกับอนาคต
: คิดว่ามีไรที่ไม่ได้ทำอีก จะรีบทำ เพราะดูจากสุขภาพแล้ว น่าจะอายุสั้น
....
10) มีข้อความที่เก็บไว้รึเปล่า
: เก็บหมด ยกเว้นโฆษณา
....
11) เคยประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์รึเปล่า
: ไม่เคย และไม่อยากเคย กลัวตาย
....
12) มีสำเนียงในการพูดมั้ย
: คนกุงเต๊บ จะมีสำเนียงไรได้ แต่ชอบแกล้งเว้าอีสานผิดๆ ถืกๆ ให้ป้าๆที่ทำงานครื้นเครง
....
13) เพลงล่าสุดที่ฟังแล้วร้องไห้
: เพลงได้ยินมั้ย ..ดา เอ็นโดรฟิน เมื่อวันเสาร์ ฟังแล้วคิดถึงยาย ร้องไห้ซะงั้น ทำเอาน้องๆงง
....
14) มีแผนอะไรคืนนี้มั้ย
: อยากนอนแต่หัวค่ำ
....
15) เคยรู้สึกเหมือนว่าชีวิตมันย่ำแย่สุดๆ มั้ย
: บ่อยๆ แต่ก็ผ่านมันมาได้ทุกครั้ง เพราะในที่สุด ปัญหาย่อมมีทางออก บางทียังไม่ได้แก้ปัญหาเลย แต่พอความคิดตกตะกอน มันก็จะรู้สึกดีขึ้นเอง
....
16) บอกมา 3 อย่างที่เพิ่งซื้อในสัปดาห์ที่ผ่านมา
: สัปดาห์นี้ไม่ได้ซื้อ แต่ล่าสุดซื้อฟิล์มขาวดำมา 7 ม้วน ...เสียงแว่วๆ ถามว่า จะกินแทนข้าวเลยมั้ย
....
17) เคยมีคนมาให้ดอกกุหลาบรึเปล่า
: มีแต่ต้องเดินไปขอว่ะ...ขอแม่มยังไม่ให้เลย..หนังหน้างี้ ใครจะกล้าให้
....
=> ข้อ 18 หายไปไหน - -" << -*-?
: ไปส่ง SMS 09/09/09
....
19) ตอนนี้เกลียดอะไร
: เกลียดที่ต้องพยายามมาแต่เช้า เพื่อเซ็นชื่อ ก่อนขีดเส้นแดง หลังจากที่ใต้เส้นมานาน
....
20) เคยเจอใครที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนเลยมั้ย
: ใครจะเปลี่ยนได้ ....มีแต่ ช่วยทำให้รู้จักชีวิตมากขึ้น....คุณไง...
....
21) เริ่มต้นปีใหม่ยังไง
: ไม่ต่างจากปีเก่า แค่ต้องแก้คำผิดตอนเขียน พ.ศ. 2551 เป็น 2552 บ่อยๆในช่วงต้นปี
....
22) เพลงไหนบ่งบอกความเป็นคุณได้ดี
: ไม่มีง่ะ....ผิดมั้ยเนี่ย
....
23) บอกมาซัก 3 คนที่น่าจะเล่นอันนี้ต่อ
: ใครว่างๆ เซ็งๆ ก็เล่นเหอะ หนุกๆ (คนทำเหนื่อย คนอ่านหนุก)
....
24) เมื่อคืนตอนเที่ยงคืนทำอะไรอยู่
: สนทนาธรรม กับ แม่ชี ที่เพิ่งกลับจากไปถือศีล (อย่างทำอย่างอื่น แต่ไม่ได้รับอนุญาต)
....
25) สิ่งแรกที่คิดเมื่อตื่นนอน
: ตื่นไมวะเนี่ย กุจะนอน กุง่วง......ขออีก 5 นาที นะ นะ นะ....
....
....
....

บวชชี..เพราะหนีรัก..

........
........

.......

.......
คุณนายเธอหนีไปถือศีล 7 วัน
คงเป็นเพราะช่วงนี้จิตใจว้าวุ่น
หวังให้พระธรรม นำทาง ชี้แสงสว่างให้ชีวิต
.....
เป็น 7 วัน ที่ไร้การติดต่อใดๆทั้งสิ้น
เธอจะรู้มั้ย ว่าคนทางนี้จะขาดใจตาย
ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ถึงจะไกลกันแค่ไหน ก็ได้ยินเสียงตามสายตลอด
แต่คราวนี้ เงียบหายไปเลย
ปล่อยให้เรา ตีปีกพั่บๆ
เอ้ยยย...นั่งเหงา เศร้า ซึม
.....
พูดไปจะมีใครเชื่อ....ว่ามันคิดถึงจริงๆ นะเอ้า
คบกันมาตั้งนาน น่าจะเบื่อๆกันไปได้แล้วเนอะ
อย่างน้อยๆ ก็คงรู้สึกเฉยๆ ไม่โหยหา...
แต่นี่ เปล่าเลย....
พอนึกว่าจะไม่ได้เจอ ไม่ได้คุย ใจมันห่อเหี่ยว...
หมดเรี่ยว หมดแรง...ชีวิตขาดสารกระตุ้น...
โลกมันสีตุ่นๆ ไม่สดใส...
เฮ้ออออ....เป็นเอามากนะเนี่ย
......
ปล. 1 ขอบคุณสำหรับ นาฬิกา ที่ซื้อทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า
ปล. 2 ที่หลังอย่าซื้อของแพงๆ แบบนี้ให้อีกนะ ...เสียดายตังค์
ปล. 3 ถึงจะใส่ของแท้ แต่ น้ำหน้าอย่างเค้า คนก็นึกว่าของก็อปอยู่ดีแหละ
ปล. 4 ที่ไปถือศีลเนี่ย เหนื่อยใจเรื่องงานแน่นะ (คงไม่ใช่เรื่องของเรา..เห่อๆ)
........
........
........

ความไว้ใจ

เรา..กำลัง..ร่วมรัก

เมื่อเช้า ขับรถมาทำงาน เรา..ร่วมรัก..กันในรถ
กลางวัน กินข้าวด้วยกัน เรา..ร่วมรัก..กันบนโต๊ะอาหาร
เป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นเชียวล่ะ
....
เขยิบเข้ามานั่งใกล้ๆ ผมจะเล่าอะไรให้ฟัง
....
เมื่อเช้าก่อนขึ้นรถ...เราสองคนสบตากัน....
ในแววตาแฝงไปด้วยอารมณ์ลึกลับ...
ผมเดินเข้าไปหาเธอ จับมือของเธอเบาๆ...แล้วเอ่ยปากถาม...
เธอไม่ตอบอะไร...ได้แต่เอียงตัวหลบเล็กน้อย
แล้วเปิดประตูเข้าไปนั่งประจำที่ด้านข้างคนขับ....ปิดประตู ..โครม!!!!
ผมหัวเสียเล็กน้อย..เพราะรู้ในคำตอบ ว่าเธอปฏิเสธ....
ผมเดินกลับมาประจำที่เช่นกัน
แล้วออกรถอย่างเร็วปาดกับจรวด....บ่งบอกถึงอารมณ์ในตอนนั้น
...แต่แล้ว....ระหว่างที่รถติดไฟแดง......มันก็เริ่มขึ้น
สายตาทุกคู่จากรถรอบๆข้าง มองมาที่เรา....
เรา...ไม่ได้ใส่ใจนัก เพราะนาทีนั้น ....
อารมณ์มันพลุ่งพล่าน อะไรก็เอาไม่อยู่จริงๆ
เรา..กำลัง..ร่วมรัก..กัน ในรถ....
...
...
มื้อกลางวันส่วนใหญ่ผมก็จะหาอะไรกินแบบง่ายๆ
เพราะด้วยความที่ไม่ชอบคนเยอะๆ ไม่ชอบอากาศร้อนๆ
จึงเป็นเหตุผลที่จะเลี่ยงในการไปกินข้าวกับเธอที่ร้านอาหารข้างนอก
แต่...วันนี้..ผมยินดีจะไป...
คงเป็นเพราะ....ค้าง...จากเมื่อเช้า..
เมื่อมาถึงร้านอาหาร จัดแจงหามุมที่ลับตาคน...
ผมและเธอนั่งลง หวังจะจัดการเรื่องเมื่อเช้าให้เสร็จๆไป
ยังไม่ทันได้สั่งอาหาร.......มันก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง...
แม้จะเป็นมุมที่ลับตา แต่เสียงของเรา ดังพอที่จะเรียกผู้ชมจากโต๊ะอื่นๆ
เมื่อได้สติ เราพยายามเบาเสียงให้มากที่สุด แต่มันก็ยังดำเนินต่อไป...
เรา..กำลัง..ร่วมรัก..กัน บนโต๊ะอาหาร
...........
คำว่าร่วมรัก ในความหมายของคนทั่วไป คือ..
เซ็กซ์ การส่มสู่ การหลับนอน ระหว่างคนสองคน
โดยที่ไม่จำเป็นต้องมีการแต่งงาน
หรือบางที ก็ไม่จำเป็นต้องมีความรักเข้ามาข้องเกี่ยว
.
.
แต่ไม่ใช่สำหรับชาวครีต ในประเทศกรีซ
.....
ข้อความต่อไปนี้ดัดแปลงมาจากส่วนหนึ่ง
ของหนังสือ MAYBE (MAYBY NOT) ของ Robert Fulghum
....
ในหมู่ชาวครีต คำว่า “ร่วมรัก” เป็นเหมือนคำนิยาม บทสรุปของชีวิตการแต่งงาน ชีวิตคู่
ทุกกิจกรรม ที่คู่รักมีต่อกัน นั่นคือการร่วมรัก...
ไม่ว่าจะการทำอะไรๆที่โรแมนติก การใช้ชีวิตประจำวัน หรือทะเลาะเบาะแว้งกัน
ทั้งหมดนี้ถือเป็นการร่วมรักทั้งสิ้น
...
เมื่อพ่อแม่ของทั้งฝ่ายหญิง และฝ่ายชาย เห็นว่าเด็กทั้งคู่เหมาะสมกัน
หนุ่มสาวคู่นี้ ก็มีหน้าที่ ต้องพยายามปรับตัวเข้าหากัน
ซึ่งความพยายามนี้ไม่ต่างไปจาก
การที่จำเป็นต้องเรียนหนังสือให้จบเพื่อหางานทำเลยทีเดียว
และเมื่อแต่งงานแล้ว ในความพยายามนี้ หากจะเป็นการทะเลาะ โต้เถียงกัน
นั่นก็ถือเป็นส่วนหนึ่งในการปรับตัว การปรับความเข้าใจ
หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เราสามารถเหมารวมเอาได้ว่า......
เป็นการประคองชีวิตคู่ ประคองความสัมพันธ์ให้ยั่งยืน
นี่แหละคือ...การร่วมรัก...ของชาวครีต
.
ความรักไม่ใช่การพาตัวเองไปตกหลุมรัก
แต่ความรักและการแต่งงาน ต้องได้รับการ “ปั้นแต่ง”
.
ทีนี้คงอยากรู้แล้วล่ะซิ ว่าผมกับเธอร่วมรักกัน อีท่าไหน
.....
เมื่อเช้า ผมเดินไปถามเธอว่า ขับรถให้หน่อยได้มั้ย ...
เธอตอบโดยการ โดดขึ้นไปนั่งด้านข้างคนขับทันที
เมื่อรถติดไฟแดง มันก็เริ่มขึ้น
ผมเริ่มสาธยายว่าเช้านี้ง่วงจัง นอนไม่ค่อยหลับ
เจ็บหัวเข่าด้วย ....นู่นี่นั่น...อีกมากมาย
เธอก็เริ่มสาธยาย.....เมื่อคืนเค้าทำงานจนดึก นอนน้อย
ปวดหัว ปวดท้อง ปวดตับ....นู่นี่นั่น....เช่นกัน
ยังชักแม่น้ำทั้งโลกมาไม่ทันหมดก็ถึงที่ทำงานซะก่อน...
.....
ออกไปกินข้าวกลางวัน อุตส่าห์เลือกมุมสงบ
กะว่าจะขอโทษเรื่องเมื่อเช้า ที่งอแงไปหน่อย
แต่ก่อนจะคุย มันก็ต้องสั่งอาหารก่อน....แล้วมันก็เริ่มขึ้นอีก
....จะกินไรดีล่ะ...!!!!! คำถามนรกแตก
นี่ถ้าเลือกได้ขอเลือกเติมเบนซิน 95 91 ไม่ก็ดีเซล ไปซะเลย
เค้าจะกินนี่ คุณจะกินนั่น เถียงกันเบาๆ พอหอมปากหอมคอ
เรียกผู้ชมได้เล็กน้อย....
.......
.......
.......
เดี๋ยวนี้เรา ...ร่วมรักกัน ไม่เว้นแต่ละวัน
วันละสามเวลาหลังอาหาร
.......
วันนี้ เราก็คง ร่วมรักเพิ่มอีกรอบตอนก่อนนอน
.
ผม:เค้าจะนอนแล้วนะ เมื่อไหร่คุณจะนอน
เธอ:ก็งานยังไม่เสร็จ จะนอนก็นอนไปก่อน
ผม:งั้นก็ปิดไฟดวงนี้ได้มั้ย เบาเสียงทีวีด้วย
เธอ:อย่าฉี่รดที่นอนอีกล่ะ....
ผม:..............--!
...........
...........
...........

รูปเมื่อสมัย ร่วมรัก กันใหม่ๆ โชว์ขาอ่อน ขาอวบ ซะหน่อย
......
......
......

ปล.คุณบอกว่าไม่มีเวลาอ่านหนังสือเล่มนี้
งั้นก็เอามาเล่าให้ฟังเป็นเรื่องๆแบบนี้เป็นไง
เพราะรู้ว่าคุณไม่มีเวลาอ่านหนังสือ
แต่สามารถเจียดเวลาอันแสนยุ่ง มาอ่านบล็อกได้....
....
....
....






รับโค้ดเพลง Trouble Is A Friend คลิกที่นี่

อาวุธในคลังแสง

.........
..........

หลังจากผ่านเรื่องเศร้าๆ มาแล้ว
เปลี่ยนโหมดเข้าสู่ชีวิตปกติบ้างดีกว่าเนอะ
...
ไม่รู้จะเขียนอะไรดี เพราะชีวิตก็ยังเวียนว่ายตายเกิดเหมือนกันทุกๆวัน
ไปทำงานสายเหมือนเดิม
กลับดึกเหมือนเดิม
คิดถึงยายทุกวันเหมือนเดิม
เกาพุงให้แมวเหมือนเดิม
กินข้าวไม่ตรงเวลาเหมือนเดิม
ฯลฯ อะไร อะไรก็เหมือนเดิม
อ้อ...ยังเล่นกล้องเหมือนเดิม และหนักกว่าเดิม
...
งั้นวันนี้ จะพามาดูอาวุธในคลังแสงดีกว่า
ใครชอบเล่นกล้อง อ่านดูเพลินๆ
ใครไม่ชอบก็ผ่านได้เลยจ้า
เอาไว้รอดูรูปจากกล้องเหล่านี้ วันหลังแล้วกันเนอะ
...
ต้องบอกก่อนว่านี่เป็นแค่บางส่วนที่ขุดออกมาโชว์ได้เด้อ
(จริงๆจะบอกว่ามันมีเยอะกว่านี้ ...เห่อๆ เชิญหมันไส้ตามสบาย)
แล้วทั้งหมดนี้ก็ยังอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ ใช้งานได้
..
ไปดูกันเลยดีกั่ว...
ทั้งหมดเป็นกล้องฟิล์ม ยกเว้นตัวที่ 2 นะจ๊ะ
...

...
1.กล้อง Nikon F4 เป็นกล้องฟิล์มออโต้ตัวเจ๋งของนิคอนในสมัยนู้นนนนนนนนนนนนนนน.....
...
...
2.กล้อง Nikon D100 กล้องดิจิฯของนิคอนเมื่อหลายปีที่แล้ว
เป็นดิจิฯรุ่นแรกๆ ทุกวันนี้ยังใช้งานได้ดี ไม่มีงอแงเลยเด้อ
สมัยนั้นซื้อทั้งชุดนี่ราคาเท่ารถมือสองดีๆคันนึงเลย
...
...
3.กล้อง Nikon FM2 ตัวคลาสสิก ไม่มีวันตาย ตัวที่สภาพดีๆ
ราคาปัจจุบันยังเหยียบหมื่นอยู่เลยนะจะบอกให้(ในกรุมีอีก 2 ตัว)
...
...
4.เหล่าบรรดาเลนส์น้อยเลนส์ใหญ่ นี่แค่บางส่วนนะเนี่ย
...
...
5.กล้อง Nikon F3 กล้องแมนนวลแสนรักของเค้า
ตัวนี้หายากแล้วในตลาด ใครมีก็ไม่อยากปล่อย มันเจ๋งจริงๆ
...
...
6.แฟลช Nikon SB800 พร้อมสายลั่นชัตเตอร์
อุปกรณ์ช่วยชีวิตช่างภาพ ในยามจำเป็น(แฟลชยังมีอีกหลายตัวเลยแหละ.....จะบอกทำไม)
...
...
7.ชุดกล้อง MAMIYA RB67 PRO S ใช้ฟิล์ม 120
(ตัวกล้อง/เลนส์ 90 /เลนส์ 180 /ท่อต่อเอาไว้ถ่ายมาโคร/แมกกาซีนฟิล์ม 4 ชิ้น)
ตัวนี้ก็เจ๋ง ชอบๆๆๆ ใช้ไม่ยากแค่หนักไปหน่อย ไว้จะเอารูปมาให้ดู
...
...
8.เครื่องวัดแสง SEKONIC L-398 อันนี้จำเป็นมากถึงมากที่สุด
เพราะกล้องบางตัวที่ใช้ไม่มีเครื่องวัดแสงในตัว ถ้าต้องชัวร์ๆก็ต้องใช้เจ้านี่แหละ
(แต่ส่วนใหญ่จะกะเอาเองมากกว่า)
...
...
9.กล้องทอย EXIMUS เลนส์กว้าง 22 mm. เอาไว้ถ่ายเล่นๆ เคยเทสให้ดูแล้ว
อยากเห็นก็เลื่อนลงไปดูวันก่อนๆเด้อ
...
...
10.กล้องทอยอีกเช่นกัน เป็นกล้องที่แถมมากับแชมพูโดฟ
มาพร้อมเคสกันน้ำด้วย ชาวโลโม่นิยมกันจัง
กล้องป๊อกแป๊ก กดอย่างเดียว มันส์ๆ ตัวนี้ยังไม่เคยเทสเต็มๆ
เคยมีแต่หางๆฟิล์ม ภาพออกมาไม่ค่อยถูกใจ เอาไว้ค่อยลองใหม่
...
...
11.กล้อง KODAK SIGNET 35 อายุห้าสิบกว่าปีแล้ว ยังใช้งานได้ดี
หน้าตาหล่อเหลา เป็นกล้องโฟกัสแบบเรนไฟเดอร์
ไม่มีวัดแสง เลนส์ 44 mm. ให้ภาพสวยเลยทีเดียว
...
...
12. กล้อง Voigtlander Vito C อายุราวๆ ห้าสิบเช่นกัน
หล่อ ดูดี มีมาด แต่ไม่มีโฟกัส ไม่มีวัดแสง ต้องใช้ประสบการณ์ล้วนๆ
และด้วยเลนส์ที่รูรับแสงเริ่มที่ 2.8 ทำให้ได้ชัดตื้น สวยบาดใจ ให้ตายเถอะ รักตัวนี้จริงๆ
......
แค่นี้พอเนอะ นี่ก็คนหมันไส้เยอะแระ
ใครได้อ่าน ไม่ต้องมาดักตีหัวขโมยกล้องนะ เพราะไม่ได้พกติดตัว กลัวหายยยย...
ไว้คราวหน้าจะเอารูปจาก มามิย่า(7) โกดัก(11) โว๊ค.. วีโต้ ซี(12) มาให้ดู
ตัวอื่นๆช่างมัน เพราะเห็นกันบ่อยๆอยู่แล้ว
......
ปล.คิดถึงยายเนอะ
....
....
......

Lucky - Jason Mraz Feat. Colbie Caillat

เหนื่อยจัง

....
....
ช่วงนี้ชีวิตสับสนวุ่นวาย
เพราะต้องจัดการเรื่องต่างๆของยาย...
....
ตอนนี้ได้แต่หายใจเข้าลึกๆ...
หายใจออกแรงๆ...บางคนเรียกว่าถอนหายใจ..
ก็จะทำไงได้ล่ะ ...
มีเรื่องที่ยังคิดไม่ตกอีกเยอะเลย
ไหนจะความเศร้า หดหู่ ที่ไม่เคยปราณีใคร
ได้แต่บอกตัวเองและคนรอบข้างว่า
ทำใจเถอะ ...ยายสบายแล้ว
......
......
เราทุกคนจำได้ดี..
ยายบอกว่า..นี่คืองานของยาย
นี่คือความสุขของยาย
...
เราต่างเคยห้ามยายว่าอย่าทำเลย..มันเหนื่อย
สมบัติที่มีอยู่ ใช้ไปทั้งชาติยังไม่หมด
จะไปเอาเงินเดือน อสม. ทำไม เดือนละไม่กี่ตังค์
...
เราเคยโกรธยาย ที่เอาเวลาไปทุ่มให้กับงานสาธารณะ
เราชวนไปไหนก็บอกไม่ว่าง
...
เราเคยกังวลว่า อย่าไปเลยเดินทางไกลๆ ..มันอันตราย
..แต่ก็ไม่เคยคิด ว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ
....
แต่สุดท้าย เราก็ต้องยอมแพ้ยาย
กับคำพูดที่ว่า ...
นี่คืองาน นี่คือความสุข....ของยาย
...
วันศุกร์นี้ เราจะไปทำพิธีในที่เกิดเหตุ
เพื่อพายายกลับบ้าน...
...
เมื่อวานไปบ้านยาย..
ก็ยังตะโกนเรียกยายมาเปิดประตูเหมือนเคย
ก็ไม่รู้ว่า..ถ้ายายมาเปิดจริงๆ
ไอ้พวกเราทั้งหลายจะแตกกระเจิงรึเปล่า..
...
เห็นมั้ย..ยายยังอยู่กับเราตลอด
เรายังใช้ชีวิตเหมือนเดิม
บ้านก็ยังเรียกว่าบ้านยาย ไม่ได้เรียกบ้านน้า
แม้ตอนนี้จะเหลือแต่น้าแล้วก็เถอะ
..
ไปถึงบ้านก็เรียกยายมาเปิดประตูเหมือนเดิม
..
ไปถึงไม่เจอยาย ก็ยังถามถึงยายเหมือนเดิม
..
ไปถึงก็ไปแหวกมุ้งยายดู ว่าอยู่รึเปล่า
..
บทสนทนาของพวกเราก็ยังมียายอยู่ด้วยเสมอ
....
......
กำลังคิดอยู่ว่า ...
ยังพูดถึง ยังเรียกหาอยู่แบบนี้
ยายจะรำคาญป่าวหว่า....
....
....
....
....
....
....
....
วันนี้ได้รับ FW. อีแมว..
ไม่รู้ทำไม ..เอาไปคุยกะคนอื่นทีไร
เค้าก็บอกว่าได้ดูกันตั้งแต่ปีมะโว้แล้ว
สงสัยเราจะเป็นลูกเมียน้อย..อะไรๆก็ได้ที่หลังคนอื่นตลอด
...
FW: อยากรู้นิสัยที่แท้จริงของตัวเองไหม?
...
หากคุณอยากรู้นิสัยที่แท้จริงของตัวเองเป็นอย่างไร
ลองใช้รูปภาพทายนิสัยบ่งบอกความเป็นตัวคุณดูสิคะ
...
ให้คุณเลือกรูปภาพที่คุณชอบ แล้วดูเฉลยนิสัยของคุณที่ด้านล่าง
...


....
.....
......
คำเฉลย
1. Carefree / Playful / Cheerful
- คุณรักชีวิตอิสระและความเป็นธรรมชาติ
คุณยึดคติในการใช้ทุกช่วงเวลาของชีวิตว่าฉันเกิดมามีชีวิตแค่ครั้งเดียว
ดังนั้นฉันจะทำในสิ่งที่ตัวเองรัก
- คุณกระตือร้นและเปิดกว้างที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
การเปลี่ยนแปลงไม่เคยเป็นอุปสรรคสำหรับคุณ
และสิ่งที่แย่ที่สุดก็คือการดูถูกตัวเอง
- คุณชอบสิ่งที่ทำให้คุณแปลกใจอยู่เสมอ
....
2. Independent / Unconventional / Unfettered
- คุณชอบชีวิตอิสระ และทำในสิ่งที่คุณรัก ไม่ยึดติดกับใคร
- คุณเป็นคนที่มีทักษะในด้านศิลปะทั้งในด้านการทำงานและกิจกรรมอดิเรก
- คุณมักจะทำสิ่งต่างๆ ตามความต้องการของตัวคุณ โดยไม่เอนเอียงไปกับเทรนด์แฟชั่น
- คุณมักทำตามความรู้สึกตัวเองทั้งๆ ที่รู้อยู่ว่าผิด
...
3. Introspective / Sensitive / Reflective
- คุณสนใจตัวเองมากกว่าคนอื่น
- คุณเกลียดการเสแสร้ง และชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่าการที่ต้องทนกับการซุบซิบนินทาของผู้อื่น
- คุณไม่แคร์กับการที่ต้องอยู่คนเดียว และไม่รู้สึกเบื่อกับการอยู่คนเดียว
...
4. Harmonious / Balanced / Down to Earth
- คุณให้ความสำคัญกับความรักที่เรียบง่ายเป็นไปอย่างธรรมชาติ และไม่ซับซ้อน
- ผู้คนชื่นชมที่คุณเป็นคนที่มีจุดยืน ไม่โอนเอียงไปกับสิ่งต่างๆ ได้ง่าย
และสามารถเอาคุณเป็นแบบอย่างได้
- ผู้คนมองว่าคุณเป็นคนที่อบอุ่น เพราะคุณชอบช่วยเหลือและปกป้องผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับคุณอยู่เสมอ
- คุณปฏิเสธสิ่งที่ดูฉูดฉาด และมองข้ามสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปตามสมัย
แต่คุณชอบที่จะแต่งกายแบเรียบง่ายและหรูหรา
...
5. Pragmatic / Confitent / Professional
- คุณเป็นคนที่ยืนอยู่บนความจริง ไม่หวังพึ่งโชคชะตา
และแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นด้วยการลงมือปฏิบัติจริง ไม่ใช่เพียงแค่คิด
- คุณมองโลกและชีวิตบนพื้นฐานแห่งความเป็นจริง ไม่โอนเอียงไปตามกระแส
- คุณเป็นคนที่ไว้วางใจในหน้าที่การงาน เพราะเจ้านายคุณรู้ว่าคุณสามารถรับมือกับมันและทำมันได้ดี
...
6. Peaceful / Discreet / Non-Aggressive
- คุณเป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ดี รักอิสระ ไม่ต้องการเป็นศูนย์กลางของเพื่อนๆ
แต่กลับต้องการให้เพื่อนเป็นศูนย์กลางให้คุณ
- คุณเป็นคนที่ไม่ชอบการวางแผน ปล่อยให้สิ่งต่างๆ เกิดขึ้นไปตามสถานการณ์
และใช้สัญชาตญาณเป็นเครื่องตัดสินสิ่งต่างๆ
- คุณเป็นคนของสังคม มีชื่อเสียง มีความมั่นใจอยู่ในตัวเสมอ
และมีความสุขที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยวและทำตามสิ่งที่ตนเองรัก
...
7. Analytical / Trustworthy / Self-Assured
- คุณชื่นชมสิ่งที่มีคุณภาพและใช้ได้นานอย่างเช่นถ้าเป็นเครื่องประดับคุณเลือกที่จะใส่เพชร
- คุณมักจะทำให้ผู้อื่นคาดไม่ถึงอยู่เสมอ
- วัฒนธรรมและประเพณีสำคัญกับตัวคุณมาก
- คุณค้นพบสไตล์ที่เป็นตัวของตัวเอง ซึ่งก็คือการแต่งตัวให้ดูสง่า มีระดับ และไม่ยึดติดกับแฟชั่น
...
8. Romantic / Dreamy / Emotional
- คุณเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย และไม่เห็นด้วยกับการตัดสินสิ่งต่างๆ
โดยยึดเพียงหลักเหตุผลเพียงอย่างเดียว
- คุณมักจะใส่ความรู้สึกของคุณลงไปกับสิ่งต่างๆ ที่คุณทำ
- ความฝันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตคุณ
- คุณไม่ชอบคนที่ไม่มีความโรแมนติกในชีวิต
...
9. Dynamic / Active / Extroverted
- คุณยอมรับและสามารถรับมือกับความเสี่ยงได้
- สิ่งต่างๆ ที่ทำเป็นกิจวัตรเป็นสิ่งที่คุณทำได้ไม่นาน เพราะมันจะสร้างความเบื่อหน่ายให้คุณไม่น้อย
- สิ่งที่คุณภูมิใจมากที่สุดคือการที่คุณมีบทบาทสำคัญในหน้าที่การงาน
ซึ่งจะทำให้คุณสามารถเลื่อนไปสู่งานที่ก้าวหน้าได้ง่ายขึ้น
.......
.......
.......
ตรงกันบ้างมั้ย...
บอกมาซะดีๆว่าชอบรูปไหนกันบ้าง

....
ปล. ของเค้าชอบ 3 กับ 8 แหละ
....
....
....
ปล.ช่วงนี้ฝืนตัวเองให้ร่าเริงกว่านี้ไม่ได้แล้วจริงๆ ..ขอโทษที
...
...
...

ถึง..ยาย ..ผู้จากไป

...
...
...
เช้าวันที่ 5 มิถุนายน 2552
ข่าวช่วงเช้านำเสนอเหตุการณ์ขบวนรถเจ้าหน้าที่ อสม. เกิดอุบัติเหตุ
รายชื่อผู้เสียชีวิตแสดงบนจอทีวี
กวาดสายตาอ่านแต่ละบรรทัดด้วยหัวใจที่ปวดร้าว
...
ทุกคนลงความเห็นว่า ให้พายายกลับมาให้เร็วที่สุด
ยายกลับมาถึงสามทุ่ม
ระหว่างที่เค้ายกร่างนั้นลงมาจากรถ
พวกเรายังหวังว่า ..คงไม่ใช่ยาย ไม่ใช่หรอก
....แต่ความหวังนั้นพังทลายลงทันทีที่เปิดผ้า..
.....
บาดแผลต่างๆ เห็นแล้วนึกเจ็บแทนยาย
ความเจ็บปวดที่บาดลึกลงในหัวใจ....
ทำให้เข้าใจว่า ขอตายแทน ขอเจ็บแทน ความรู้สึกแบบนั้นมันเป็นอย่างไร
....
ไม่มีใครอยากรู้ถึงรายละเอียดการจากไป
มันยากที่จะทำใจจะฟัง
ไม่ดูข่าว ไม่อ่าน นสพ. ไม่อยากฟังใครเล่า
ไม่อยากได้ยินใครวิเคราะห์อะไรทั้งสิ้น
เรารู้แค่เพียงว่ายายจากไป ก็ปวดร้าวพออยู่แล้ว
.....
การจากไปของยายถือเป็นการตายในหน้าที่
หน่วยงานต่างๆให้ความช่วยเหลือ และแสดงความเสียใจ
แต่ใครจะรู้ ว่าความสูญเสียนี้ มันทดแทนด้วยอะไรไม่ได้เลย
....
น้ำตาที่ไหลออกมา ทุกหยด ..มันแทบขาดใจ
...
ร้องเถอะ..ร้องให้พอ
แต่ใครจะรู้ ...ว่าเท่าไหร่มันก็ไม่พอ
...
เมื่อไหร่ที่นึกถึง ก็ยังคงเสียน้ำตาอยู่ทุกครั้ง
...
ทำไมต้องเป็นยาย
ทำไมต้องเอายายไป
ขอยายคืนได้ไหม
...
ตอนนี้ได้แต่แสดงว่าเข้มแข็ง
ทุกคนต่างเก็บซ่อนความเสียใจเอาไว้
เพื่อเป็นกำลังใจให้กันและกัน
....
พวกเราที่ยังอยู่ ยังต้องเดินไปข้างหน้า
จัดการ สะสาง และสานต่อสิ่งที่ยายฝากไว้
...
ต่อไปนี้จะไม่ได้ยินเสียงยายบ่นให้ตื่นแต่เช้า
ไม่มีใครเคี่ยวเข็ญให้ขยันเรียน ขยันทำงาน
ไม่มีใครคอยกำชับให้ใช้เงินอย่างประหยัด
ไม่มีใครคอนสอนให้เสียสละ แบ่งปันผู้อื่น
.....

ต่อไปนี้จะไม่เห็นผู้หญิงแก่ๆคนนึง
ขยันเดินถือร่มเก่าๆ จากบ้านไปตลาดอีกแล้ว
จะไม่เห็นผู้หญิงแก่ๆคนนึง อาสาขายดอกไม้ในงานวัด
จะไม่เห็นผู้หญิงแก่ๆคนนึง เต็มใจสละเวลาและแรงกายช่วยงานสาธารณะ
จะไม่เห็นผู้หญิงแก่ๆคนนึง ยอมเหนื่อยเพื่อลูกบ้านที่ศรัทธาในตัวยาย
....
ไม่ว่าจะมั่งมีแค่ไหน
แต่ความสุขของยายคือ...
ความเหนื่อยที่แลกมากับความสุขของคนในชุมชน
...
ยายคนเก่ง...
แม้ว่ายายจะจากไปแบบไม่สบายนัก
ไม่ได้หลับไปบนที่นอนนุ่มๆ อุ่นๆ ลูกหลานรายล้อม
แต่ก็จะขอ ให้ยายหลับให้สบาย
ให้ยายเป็นนางฟ้าอยู่ข้างบน ส่งกำลังใจให้พวกเรา
เรื่องต่างๆที่ค้างคาอยู่ พวกเราจะดูแลจัดการอย่างดีที่สุด
....
รอยยิ้มของยายยังคงอยู่ในใจเสมอ
ต่อไปนี้ ..ยายจะไม่เหนื่อยอีกแล้ว
.....
.....
รักยาย...
.....
.....

Yak Sok - Jang Yoon Jung (เพลงประกอบลีซาน)

...
...
ฟังเพลงกันดีกั่ว

ไม่มีอะไรให้อ่านหรอกนะ
แค่มาแปะเพลงอย่างเดียวจริงๆ
เปิดทิ้งไว้แล้วอ่านบล็อกอื่นแก้เหงาไปละกันนะคร้าบ




ปล.ฟังไม่ได้ลองรีเฟรชดูเน้อ
ปล....หามาให้แล้วนะ...
...
...
ฟังแล้วอยากให้ถึงเสาร์-อาทิตย์ไวๆ จะได้ดูลีซาน เอิ๊กกกก
...
...
ปล.เห็นถามกันมาหลายคน...
มันคือเพลงประกอบเรื่องลีซานนะเด้อ..ความหมายแอบเศร้าเล็กๆ
...
...

Test>>>Eximus Wild & Slim, White Limited

.......
.............

สั่งซื้อกล้อง Toy (หรือกล้องป๊อกแป๊ก ที่คนเรียกกัน) มาจากเวปตั้งแต่ต้นเดือน
ถ่ายบ้างพักบ้าง กว่าจะหมดม้วน เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน
เจ้า Eximus Wild & Slim, White Limited หน้าตาน่ารัก
สีขาว ผิวของกล้องจับไปจะรู้สึกนวลๆมือ คงเป็นเพราะสีที่เคลือบมา
ใช้ไปก็ระแวงไป เพราะสกปรกง่ายเหลือเกิน
เลนส์ 22 mm. กว้างสะจายยยยย...
ใครสนใจลองดูนะ คุณภาพก็ไม่เลิศมาก แต่ก็ถูกใจ
ราคาขายตอนนี้ พันกว่าๆ เอง
ไปดูรูปกันดีกั่ว
.....
ทั้งหมดนี้ ใช้ฟิล์มที่แถมมากับกล้องเด้อ
....

ตอนเช้า บนสะพานแขวน
....

บนสะพานเหมือนกัน แต่ถ่ายผ่านกระจกหน้ารถ
....

เมฆสวยๆ
....

กองใบไม้หน้าบ้าน ที่แม่ต้องกวาดทุกวัน
....

หยุดทำลายประเทศกันซะที (ธงของข้างบ้าน ขโมยเค้าถ่าย)
....

หลังห้องทำงาน วันว่างๆ
.....

หน้าต่างห้องทำงานของคนอื่น (ห้องตัวเองก็มีแต่ไม่ถ่าย..ซะงั้น)
.....

เงยหน้ามองฟ้าซักนิด
....

แสง...เงา
.....

ระหว่างทาง
...
.........
อ้าว...หมดแล้วหรอเนี่ย จบก็ด่ะ...
.....
ปล.วิกเนตแท้ๆ มากับกล้องเลย ไม่ได้แต่งเพิ่มน๊า
.....
ปล.2 ได้อารมณ์ใกล้ Lc-a เลย
.....
ปล.3 เน่าไปหลายรูปเพราะอันเดอร์ไปนิสสสส
.....
ปล.สุดท้าย ค่าประมาณ f/8(รูรับแสง) กับ shutter 100(ความไวชัตเตอร์)
จึงสมควรต้องถ่ายในที่แจ้งเด้อ
มิฉะนั้น ท่านจะได้มาแต่ความมืดมิด
.....
.....
.....

ร้องไห้ด้วยความดีใจ

..........
....................

....
เป็นอีกครั้งที่คุณเสียสละ ลงไปทำงานที่นราธิวาส
เป็นอีกครั้งที่ข้อร้องว่าอย่าไป แต่คุณก็ปฏิเสธด้วยเหตุผลว่า ทำแล้วมันอิ่มใจ
เป็นอีกครั้งที่ต้องคอยเป็นห่วง แต่คุณก็บอกเสมอว่าหากตายในหน้าที่ก็ไม่เคยเสียดายชีวิต
.....
เมื่อวานเราคุยกันครั้งสุดท้ายตอนหกโมงเย็น คุณบอกว่าจะออกไปกินข้าว
หลังจากนั้นก็ติดต่อคุณไม่ได้อีกเลย
ปกติจะคุยกันตลอดทุกช่วงเวลาที่มีโอกาส
ที่นั่นก็ใช่ว่าจะไม่มีสัญญาณ
พอรู้ว่าติดต่อไม่ได้ ยิ่งร้อนใจ
กดโทรฯจนเจ๊งคามือ โทรไปหลายร้อยสาย
เป็นการโทรฯที่ทรหดที่สุดในชีวิต ทุกห้านาทีเห็นจะได้
นอนถือโทรไว้ในมือตลอด เผื่อคุณโทรกลับมา
มองนาฬิกา เริ่มโทรแบบทรหดตอนประมาณสี่ทุ่ม
รู้ทั้งรู้ว่าติดต่อไม่ได้แต่ก็ยังโทร
หวังว่าจะได้ยินเสียงคุณ ได้รู้ว่าคุณปลอดภัยดี
สายสุดท้ายประมาณตีสาม
แล้วมากระหน่ำโทรใหม่ตอนเช้าวันนี้
.....
โทรไปฝากข้อความไว้กับเจ้าหน้าที่ศูนย์
ให้คุณติดต่อกลับด่วนที่สุด
ได้แต่รอด้วยใจเสียๆ
และร้อนรนยิ่งกว่าอะไร
....
ในที่สุด เสียงเพลงคุ้นหูก็ดังขึ้น
น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัว พูดอะไรไม่ออก
ถ้าสังเกตให้ดี คุณจะได้ยินว่าคุยกับคุณแค่ไม่กี่คำ
เพราะกลัวว่าคุณรู้ว่าร้องไห้
และถ้าปลอบเมื่อไหร่ มันจะร้องหนักว่าเดิม
พอรู้ว่าปลอดภัยดีก็รีบตัดบทวางสาย
นั่งเช็ดน้ำตาทั้งรอยยิ้ม
.....
การร้องไห้ด้วยความดีใจมันเป็นแบบนี้นี่เอง
.....
ปล.ไม่รู้ว่าหากต้องตายจากกันขึ้นมาจริงๆ จะทนรับไหวรึเปล่า เพราะแค่นี้ก็ทรมานแทบขาดใจแล้ว
....

ห้ามหัวเราะเยาะนะ
....
.......
ปล.สุดท้าย สาเหตุที่ติอต่อไม่ได้คือ สัญญาณล่ม
คนที่นั่นบอกว่า บางทีก็ล่มไปสองสามวันเลยทีเดียว
..........
.....
ปล.ท้ายสุด รูปข้างบนบรรยากาศมาคุมาก
เป็นวันที่เมฆลอยต่ำ เพราะฝนตกหนักในเวลาต่อมา
พอตบแฟลชเข้าไป เลยดูน่าสะพรึงกลัวแบบนี้แล...
.....
.....
.....

อยู่กับความเหงา…ที่เรายิ้มให้

..............
.....................

......
บางครั้ง สิ่งที่ทำให้รู้ว่ายังมีชีวิต...
คือ การยืนอยู่ท่ามกลางความเหงา
เพราะ..
ท่ามกลางความเปล่าเปลี่ยวนั้นเอง
ทำให้เราได้ถามสารทุกข์สุกดิบของจิตใจ
...
ท่ามกลางความเงียบงัน
เราได้พูดคุยกับเลือดเนื้อตัวตน
...
ท่ามกลางสายลมโชยอ่อน
เราได้สัมผัสถึงลมหายใจที่ยังมีอยู่
...
ท่ามกลางโลกอันกว้างใหญ่
เราได้รู้สึกถึงก้อนเนื้อเล็กๆ เต้นเป็นจังหวะอยู่ตรงนี้
...

...
บางครั้ง ...ความเหงาก็ไม่โหดร้ายจนเกินไป
บางครั้ง ...จึงยิ้มรับกับความเหงา ที่เข้ามาทักทาย
หรือบางครั้ง ...ก็เต็มใจ หยิบยื่นความเหงาให้กับตัวเราเอง
............
..................
ปล.จะเหงาไปไหนเนี่ย...ฮ่วย..!!! กลับมา กลับมา..
....
...

โก ทู เวียงจัน

..........
............
ไปราชการด้วยสายการบินไทย..รักคุณเท่าคว้า... โก้ซะไม่มี

เตรียมพร้อม ณ เวลา 18.00 น.
.........

พับล้อเก็บ 18.10 น.
...........

บินไปเรื่อยๆ ถ่ายไปเรื่อยๆ 18.25 น.
...........

พระอาทิตย์เริ่มหมดแรง 18.40 น.

...........

18.50 น. แสงสุดท้าย เก็บกล้อง รัดเข็มขัด ..เตรียมแลนดิ้ง

..........

เช้าที่เวียงจัน ไว้พระเป็นสิริมงคง ก่อนเข้าพื้นที่งาน

........

ป้ายชื่องาน อ่านออกบ่...

.........

พักดื่มน้ำซักกะหน่อย..

..........

เบยลาว(เบียร์ลาว)ชุ่มคอ

.........

สะกดอยู่นาน อ่านว่า กำแพงนคร

...........

บริเวณที่จัดงานเหมือนสวนสาธารณะ ผสมสวนสัตว์

แต่ดูโทรมๆ เหมือนไม่มีคนดูแลง่ะ

...........

ตัวอิหยังว่ะนิ....

............

เจ้าตัวนี้น่าสงสาร เพราะถูกแยกอยู่ในกรงเล็กๆตัวเดียว

อาหารก็ไม่มี กระผมเลยไปขโมยผลไม้ในงานมาให้มัน

อาการมันดีใจแบบบรรยายไม่ถูกเลย

ลิงอิ่มท้อง คนให้อิ่มใจเด๊...

.........

ตัวนี้อยู่อีกกรง ใหญ่กว่ามะกี้ แต่หิวพอกัน

............

กรงที่ใหญ่ที่สุดคือกรงนกยูง กำลังรำแพนจีบสาวซะด้วย

...............

ส่วนตัวนี้ คนมุงมากที่สุด มันคือลิงเผือก(มั้ง)

ทั้งหมดดูน่าสงสาร หิวโซ ยกเว้นตัวนี้แหละ

............

ออกจากพื้นที่งาน ตะเวนเที่ยว บ้านเค้าขับรถเลนขวาเด้อ...

(เดินทางสองวัน ทำงานหนึ่งชั่วโมง

เจริญจริงประเทศไทย ภาษีประชาชนทั้งนั้น)

.............

เสื้อของฝาก เสียดายไม่ได้เอาเป๋าตังค์ไป อดเลย

...........

พระธาตุ สถานที่ท่องเที่ยวสุดฮิต(จำชื่อไม่ได้ขออภัย)

กว่าจะได้เข้าไปต้องส่องผ่านประตูแบบนี้

แม่ค้ากระซิบบอกว่า ถ้าอยากเข้าไปให้เคาะเรียก

เพราะถึงเวลาเปิด แต่ก็ไม่ยอมเปิดถ้าไม่มีนักท่องเที่ยว

ประมาณว่าอู้งานง่ะ...

..............

เด็กน้อย กะชุดนักเรียน เสื้อแบบบ้านเรากะผ้าถุง น่ารักดี

..............

....................

มาหัดอ่านภาษาลาวกันดีกั่ว...

.............

..............

..............

เอ่อ..อันนี้ภาษาไทนบนแผ่นหลังคนไทยเด้อ

(พี่จ๋า นักข่าวไทยรัฐ)

...............

เลี้ยวขวาได้ ต้องระวังเด้อ...

...........

คนรุ่นใหม่ บ่สูบยา

...........

ให้แล่นเบื้องซ้าย .....ที่เหลืออ่านไม่ออก...

.............

....................

ปล.ช่วงนี้ชีพจรลงเท้า

ไปราชการบ่อย หล๊าย หลาย

บ่ต้องคิดฮอดเด้อ

...........

.................